The Matrix: Path of Neo Indir

The Matrix: Path of Neo, beat-’em-up ve shooter türlerinin özelliklerini birleştiriyor. Filmlerde olduğu gibi, Neo hem dövüş sanatlarında hem de silah oyunlarında ustadır ve savaşta anında aralarında geçiş yapabilir. Neo’nun hem bir kombo oluşturmak için tekrar tekrar ezilebilen bir hızlı saldırı düğmesi vardır hem de oyuncu oyun boyunca ilerledikçe bu kombonun uzunluğu artar. Neo’nun ayrıca bir sersemletme saldırısı düğmesi vardır; bu, düşman darbeye direnmezse, büyük hasar veren güçlü bir yakalama saldırısına dönüşebilir. Oyunun yakın dövüş savaşında “Hedeflemeye Kilitlen” sistemi yoktur; bunun yerine Neo her yöne saldırabilir, arkasındaki düşmanlara tekme atabilir ve yanındaki düşmanlara yumruk atabilir. İki veya üç düşmanla çevrili olduğunda, Neo birden fazla düşmana hasar veren bir “bağlantı saldırısı” başlatabilir. Sersemletme düğmesinin doğru zamanda kullanımını zamanlayarak, Neo iki veya üç rakiple “bağlantı kurabilir”. Hızlı saldırı düğmesine doğru zamanda basmak, bağlantı saldırısı içindeki tüm rakiplere ağır hasar verir.

Sanal bir köleleştirme hayatı, The Matrix: Path of Neo’nun çoğunu oynamanın eziyetli deneyiminden daha zevkli olabilir. En kötü kısımlarını başlangıçta ortaya koyan ve tam bir cila ve oyun dengesi eksikliğini gösteren korkunç bir tasarıma sahiptir. Ayrıca, kasıtlı olabilecek veya olmayabilecek her türlü görsel aksaklığa sahiptir. Artı tarafta, bir video oyunu için şimdiye kadar tasarlanmış en kasıtsız olarak en komik sona sahip. Ya da kasıtlı olarak aptalca olabilir. Ne olursa olsun, o kadar tuhaf ki, neredeyse ondan önceki her şeyi kullanıyor.

Nispeten basit bir beat-em-up alıp bunu tekrarlama ve can sıkıntısında genellikle sadistçe bir egzersiz haline getirmek zor olmalı, ama Shiny burada tam olarak bunu başardı. Geçen yılki Enter the Matrix gibi, inkar edilemez cazibesine sahip. Dövüş müthiş görünüyor ve göğüs göğüse çarpışma memnuniyet verici bir şekilde zirveye çıkıyor. (Özellikle grafik olmasa da, R dereceli bir filmin nasıl Genç dereceli bir oyuna dönüşebileceğini merak etmelisiniz.) Duvarlar kırılır, mermiler sütunları tahrip eder, insanlar mermi anında yavaş çekimde pencerelerden fırlatılırlar… her şey yolunda. Aynı zamanda baştan sona Matrix-y’dir, ancak bunun iyi bir şey olup olmadığı kesinlikle tartışmaya açıktır.

Kimsenin umursamadığı çevresel karakterlere odaklanan Enter the Matrix’in aksine, Path of Neo, Zen ustasının kontrolünü ele geçirmenize izin verir. İlk ikisine anlaşılır bir vurgu yaparak, üç filmin her birinden birkaç sahne oynuyorsunuz. Bazı olayları ortaya çıkaran ya da yenilerini ekleyen bir dizi ek senaryo vardır ve bunların hepsi çok meta olarak yapılır – bir oyun oynuyorsunuz, göz kırpıyor, göz kırpıyorsunuz.